جشن های ایرانی

جشن مهرگان

تا دایم است جنبش گردون و آفتاب
تا واجب است گردش نوروز و مهرگان

شمار جشن‌های ایرانی را بیش از 73 جشن در سال برآورد کرده‌اند. این خود می‌رساند که مردم ایران زمین در هـر روزشان جشن داشته‌اند، یا روز پیشش به جشن نشسته و یا چشم به راه برگزاریِ جشن روز آینده‌شان بوده‌اند! ?از میان این جشن‌ها می‌توان از جشن‌های ماهانه نام برد. جشن‌هایی که با هم زمان شدن نام روز با نام ماه برگزار می‌شوند و اگر چه شماری از این جشن‌ها می‌رفتند که به بوته? فراموشی سپرده شوند، که با کوشش ایرانیان فرهنگ دوست از فراموش شدن رهایی بخشیدند، جانی تازه یافته و دوباره برگزار می‌شوند.

مهرگان است، همه جا پر از نور وصفا. پر از رنگهای شاد وزنده. همه جا آب و جارو کشیده. پاک و پاکیزه. آتش از شاخه های هوم زبانه می کشد. بوی آش هفت غلهء مخصوص مهرگان همراه بوی اسپند، عود وعنبر مشام را پر می کند. مردم سرودهایی از مهریشت را به آواز می خوانند. در دستان همه به تعداد کسانی که دوستشان دارند دست نبشته های شادباش معطر پیچیده شده در لفافه های زرین قرار دارد. نوازندگان وخنیاگران نوای جدیدی می نوازند. مردم همراه این نوا به جهت سپاسگزاری از نعمات یزدان به پایکوبی ودست افشانی می پردازند. کم کم همه با هم محل تجمع را رها کرده و ساز وسرنا و دف زنان به سمت اولین خانه می روند. در میان این خانه هم مثل خانه های دیگر سفره ای گسترانده شده است. سفرهء مستطیل شکل سپید همراه پارچهء گرد ارغوانی در وسط آن. هفت میوهء مخصوص سفرهء مهرگان (سیب، لیمو، ترنج، انگور سپید، نیشکر،به وعناب) همراه با میوه های دیگری که به رنگ خورشید هستند مثل خرمالو و زالزالک داخل آن قرار دارند. در مرکز سفره شمعدانی با دوازده پره ودوازده سپندار(شمع) روشن قرار دارد. همچنین یک ترازو که هم برای تاکید بر دادگری ایزدمهر است وهم به نشانه برابرشدن ساعات روز وشب درمیان سفره وجود دارد. گرداگرد سفره شش شمع بلند وفروزان که نمادی از شش امشاسپندان است، گذاشته اند. همینطور سه گلدان سرو(درخت همیشه سبز، زیبا و سرافراز)، انواع غذاهای لذیذ  همراه نان مخصوص مهرگان که از مخلوط هفت غله (گندم، جو، برنج، نخود، عدس، ماش، ارزن) طبخ شده، داخل سفره است.

بانوی خانه با آیینه و گلاب به استقبال می آید و از میهمانانش با نقل و نبات و آجیل مخصوص که حاوی انجیر، سنجد، بادام، فندق، پسته، گردو، کنار و نوشیدنی مخصوص اعیاد عصارهء گیاه هوم(اکسیر جاودانگی) که با شیر رقیق شده است پذیرایی می کند. حاضرین به نشانهء هم پیمان بودن از یک جام می نوشند واجداد آن خانه را تا هفت نسل گذشته اسم می برند و از ایزد مهر می خواهند که آنها را قرین رحمت و آمرزش خود قرار دهد. سپس دستان خود را به نشانهء تاکید بر پیمان ومودت می فشرند و به سوی خانهء بعدی می روند...

نام اصلی مهرگان "متراکانا" یعنی "متعلق به مهر" بوده است. مهر به معنای فروغ خورشید، مهربانی ودوستی است. جشن مهرگان به مدت پنج رور از شانزدهم تا بیست و یکم مهر برگزار می گردیده است .در این میان نباید جنبه نجومی این جشن بزرگ را به فراموشی سپرد که در واقع به دلیل اعتدال پاییزی و فرا رسیدن فصل برداشت کشاورزان بوده است.
مهرگان عامه به دلیل تولد ایزد مهر جشن گرفته می شده است و مهرگان خاصه به سبب بزرگداشت پیروزی فریدون بر ضحاک یا عدل بر داد. آورده اند که زرتشت ایرانیان را امر کرد که  باید مهرگان و رام روز را به یک اندازه محترم بدارند و عید بگیرند. هرمز پسر شاپور میان این دو را بهم پیوست چنان که میان نوروز و سیزده بدر را و از آن پس هر پنج  روز را عید گرفتند.
مهر پرستی از ایران به اروپا رفت وحتی هنوز آیین های مسیحیان تحت تاثیر مهر پرستان ایران زمین است. این نغز تاریخ است که خدای محبوب ملتی، مورد پرستش دشمنش (روم) قرار بگیرد. در حالیکه خود ما پس از آنکه غرب را به صورت مطلق پذیرفتیم با شتاب و بی محابا آنچه داشتیم و بودیم را از بیخ و بن کندیم و به فراموشی سپردیم!
مهر همچنین نمادی برای عدل و داد بوده است. آرزوی احقاق عدالت از دیرباز بر زندگی مردم ایران سایه افکنده و بینش و جهان بینی آنها را متاثر کرده بود. آریاییها معتقد بودند که مهر دارای هزار چشم و هزار گوش است و هیچ خطا و گناهی از دید او مخفی نمی ماند. جالب است بدانیم معاد رکن اساسی در جهان بینی آنان بوده است.

روز مهر و ماه و جشن فرخ مهرگان                      مهرافزا ای نگار مهر چهر مهربان
مهربانی کن به جشن مهرگان و روز مهر               مهربانی به، به روز مهر و جشن مهرگان